Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι μια λοίμωξη που οφείλεται στον ιό (του απλού έρπη τύπου ΙΙ, herpes simplex virus, HSV), και επηρεάζει το δέρμα ή τους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων. Είναι η πιο συχνά σεξουαλικά μεταδιδόμενη ιογενής νόσος.
Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα ή κάποια ορατή πληγή, καθώς επίσης και όταν ένας σεξουαλικός σύντροφος που έχει κολλήσει έρπη στο παρελθόν μπορεί ακόμα να μεταφέρει τη μόλυνση σε άλλους, ακόμα και όταν δεν έχει πια καμία πληγή έρπη. Όταν ο ιός μολύνει τον οργανισμό κινείται μέσω των νευρικών οδών και μπορεί να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η πρώτη λοίμωξη από τον ιό ονομάζεται πρωτολοίμωξη και έχει πιο έντονη κλινική εικόνα, μετέπειτα ο έρπης υποτροπιάζει με εικόνα φυσαλίδων πάνω σε ερυθρό δέρμα. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων μπορεί να μεταδοθεί με κολπική σεξουαλική επαφή, πρωκτική και στοματογεννητική, ενώ συχνά μεταδίδεται και από άτομα που είναι ασυμπτωματικοί φορείς ακόμη και το φιλί. Η ιογενής αυτή νόσος μπορεί επίσης να μεταδοθεί και από άλλα μέρη του σώματος, όπως τα δάχτυλα, τα μάτια και το στόμα. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων οφείλεται κατά 70-90% στον HSV-2 και κατά 10-30% στον HSV-1.
Έρπης Γεννητικών Οργάνων - ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Για τον έρπη γεννητικών οργάνων δεν υπάρχει μέχρι σήμερα μόνιμη θεραπεία η οποία να εκριζώσει τον ιό από τον οργανισμό. Ο ασθενής πρέπει να είναι ενήμερος για τα πιθανά υποτροπιάζοντα επεισόδια της νόσου και την μετάδοσή του κατά τη σεξουαλική επαφή. Η περιοχή που πάσχει μπορεί να μην καλύπτεται και έτσι ο ιός να μεταδίδεται στο άλλο άτομο κατά την επαφή.
Φάρμακα όπως η ακυκλοβίρη μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά και συστηματικά από το στόμα. Η θεραπεία με τα φάρμακα αυτά θα πρέπει να ξεκινά εντός 72 ωρών από την εκδήλωση των φυσαλίδων για να είναι αποτελεσματική. Καθώς ο ιός δεν είναι δυνατόν να εκριζωθεί, παραμένοντας στον οργανισμό σε όλη μας τη ζωή, ο βασικός στόχος την θεραπείας είναι να ελαττώσει τη διάρκεια της μόλυνσης, να περιορίσει τα συμπτώματα και να επιταχύνει την επούλωση καθώς και να ελαττώσει τον αριθμό των αναζωπυρώσεων ή να τις σταματήσει εντελώς.
Τα γνωστότερα αντιιικά φάρμακα είναι η ακυκλοβίρη (zovirax), η φαμσικλοβίρη (famvir), η βαλασικλοβίρη (valtrex) και η μπριβουδίνη (brivir). Σε πρωτολοίμωξη τα φάρμακα χορηγούνται για 10 ημέρες ενώ σε υποτροπιάζοντα επεισόδια για 5 ημέρες.
Σε ασθενείς με συχνά επεισόδια συνιστάται προφυλακτική κατασταλτική αγωγή με τα ανωτέρω φάρμακα που χορηγούνται επί 6 συνεχής μήνες προκειμένου να μειώσουν τις εξάρσεις του ιού. Οι έγκυες γυναίκες μπορούν να λάβουν αγωγή κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα της εγκυμοσύνης για να μειώσουν την πιθανότητα ξεσπάσματος κατά τη γέννα.
Τέλος, εάν ο ένας από τους δύο ερωτικούς συντρόφους παρουσιάζει έρπη γεννητικών οργάνων που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι προτιμότερο να μην υπάρχει ερωτική επαφή ενόσω υπάρχουν κλινικά συμπτώματα.

Αντιιικά Φάρμακα

Αντιβιοτική Τοπική Κρέμα
